Kannabinoidy są pochodnymi rośliny konopi, z których najbardziej bioaktywnym składnikiem jest tetrahydrokannabinol (THC). Najczęściej stosowanymi lekami zawierającymi kannabinoidy są marihuana, haszysz i olejek haszyszowy. Te związki wywierają swoje działanie poprzez oddziaływanie z receptorami kannabinoidowymi CB1 i CB2. Receptory typu 1 (CB1) znajdują się głównie w ośrodkowym układzie nerwowym, tkance tłuszczowej oraz wielu narządach wewnętrznych, w tym większości gruczołów dokrewnych. Receptory typu 2 (CB2) umieszczone są w obwodowym układzie nerwowym (na zakończeniach nerwów obwodowych) oraz na powierzchni komórek układu immunologicznego. Ostatnio coraz większą uwagę zwraca się na rolę, jaką pełnią endogenne ligandy dla tych receptorów, a także na samą rolę receptorów. Do tej pory potwierdzono udział endokannabinoidów w regulacji spożycia pokarmu i homeostazy energetycznej organizmu, a także wpływ na układ endokrynny, obejmujący aktywność przysadki mózgowej, kory nadnerczy, tarczycy, trzustki i gonad. Wzajemne zależności między układem endokannabinoidowym a aktywnością układu endokrynnego mogą stanowić cel terapeutyczny dla wielu leków, które udowodniły swoją skuteczność w leczeniu niepłodności, otyłości, cukrzycy, a nawet w zapobieganiu chorobom związanym z układem sercowo-naczyniowym.
źródło: https://journals.viamedica.pl/endokrynologia_polska/article/view/58487