Rak gruczołu trzustkowego z przewodów trzustkowych (PDAC), najczęstszy nowotwór trzustki, to agresywna i śmiertelna forma raka o bardzo wysokiej śmiertelności. Wysoka heterogeniczność, bezobjawowe początkowe stadia i brak konkretnych markerów diagnostycznych prowadzą do diagnozy w zaawansowanym lub przerzutowym stadium nowotworu. PDAC jest oporny na większość dostępnych terapii chemioterapeutycznych i radioterapii, co sprawia, że chirurgia jest najskuteczniejszym leczeniem. Desmoplastyczne środowisko mikropróżniowe nowotworu przyczynia się do określania patofizjologii PDAC, odpowiedzi immunologicznej i skuteczności terapeutycznej. Istniejące podejścia terapeutyczne, takie jak zatwierdzone przez FDA chemioterapeutyki – gemcytabina, abrazywana i folfirinox, przedłużają przeżycie marginalnie i są obarczone skutkami ubocznymi. Kilka badań sugeruje rolę kannabinoidów jako substancji przeciwnowotworowych. Wiadomo, że receptory kannabinoidowe są wyrażane w komórkach trzustki, a ich wyższe wyrażenie stwierdzono u pacjentów z rakiem trzustki. Dlatego farmakologiczne ukierunkowanie na układ endokannabinoidowy może przynieść korzyści terapeutyczne w leczeniu raka trzustki. Ponadto pojawiające się dane sugerują, że kannabinoidy w połączeniu z chemioterapią mogą zwiększać przeżycie w transgenicznych modelach mysich raka trzustki. Niniejszy przegląd przedstawia zarys regulacji rozszerzonego układu endokannabinoidowego, czyli endokannabinoidomu, w przypadku PDAC i zbada potencjał ukierunkowania tego systemu jako nowatorskiego podejścia przeciwnowotworowego.
ZAPRASZAMY